اصفهان یکی از شهرهای بزرگ و تاریخی ایران است که دارای شهرت جهانی است. این شهر پایتخت چند دودمان از پادشاهان پیشین ایران بوده است و اوج شکوفایی آن به دوره صفویان بر می گردد. شهر اصفهان مرکز استان اصفهان و نیز مرکز شهرستان اصفهان است. این شهر در منطقه ای نیمه کویری در مرکز ایران و در کنار زاینده رود قرار گرفته است. اصفهان سومین شهر بزرگ ایران از نظر جمعیت (پس از تهران و مشهد) و از مراکز گردشگری، فرهنگی و اقتصادی این کشور است. آب و هوای آن معتدل و دارای فصول منظم است. از هنرها و صنایع دستی آن می توان به نقرهکاری، برنجکاری، قلمکارسازی، مینیاتورسازی و خاتمکاری اشاره کرد اصفهان آکنده از آثار هنری و تاریخی است که میدان نقش جهان (امام)، سی و سه پل، پل خواجو، مِنارْ جُنبان، مسجد امام، گذر چهارباغ عباسی، سبزه میدان،چهلستون،کوه آتشگاه،پل شهرستان و عالیقاپو از معروفترین آنها هستند. شهر اصفهان با تاریخ بسیار کهن و آثار باستانی بی شمار، از شهرهای نمونه جهان است. و بنا به گفته آندره مالرو نویسنده و پژوهشگر فرانسوی، فقط دو شهر فلورانس و پکن در دنیا با آن قابل مقایسهاند. آثار تاریخی اصفهان مجموعهای از بهترین نمونههای بجامانده از سبکهای گوناگون معماری ایران در طول هزاران سال و بیشتر است. و کیفیت این آثار چنان است که میتوان گفت بیشتر آثار بزرگ و شاهکارهای هنر معماری ایران پس از اسلام در اصفهان قرار دارد. در آثار تاریخی اصفهان میتوان انواع و اقسام گنبد سازی، کاشیکاری، گچبری، مقرنس کاری، منبتکاری و خوشنویسی را در عالیترین شکل ممکن آن مشاهده کرد. آثاری که نشانگر ذوق هنری کمالیافته و ایمان مذهبی هنرمندان سازنده آنهاست و بیننده را چنان مجذوب خود میکند که بیاختیار به درون زمان و فضای ویژه آنها کشیده میشود، و خود را در جهانی از روشنایی و لطافت و سبکبالی احساس میکند. معروفترین سوغات اصفهان گز است .گز یک نوع شیرینی است که با گز انگبین یا ترنجبین شکر بادکا و مغزهای پسته بادام فندق یا گردو و تخم و گلاب ساخته میشود .در گز از هیچ ماده شیمیایی استفاده نمیشود از دوره قبل از اسلام، چیزی به جز بقایای آتشکدهای در کوه آتشگاه، اکتشافات اندکی در تپه اشرف و همچنین پل شهرستان (متعلق به دوران ساسانیان) بجا نماندهاست که از میان آن سه تنها بنای برپا و برجا همین پل شهرستان است. بیشتر آثار تاریخی بجا مانده در مربوط به دورهٔ اسلامی است. آثاری از تمامی دورههای تاریخی پس از اسلام بجا ماندهاست اما بویژه آثار دو دوره باشکوه از تاریخ اصفهان یعنی دورهٔ سلجوقی و دورهٔ صفوی برجستگی ویژهای دارد، که هر کدام دارای ویژگیها و سبک معماری یگانه خود است.